ایران در قرون واعصار گذشته، از جهت آشنایی با نحوه تولید آهن و فولاد ، همسطح و همتراز دیگر جوامع و تمدن های بزرگ بود. در چهارچوب پروتکل همکاری های فنی و اقتصادی بین دولت ایران و شوروی سابق، احداث کارخانه ذوب آهن مورد توافق قرار گرفت و موافقت نامه ای به امضاء رسید که در ۲۳ دی ماه ۱۳۴۴ به تصویب مجلس رسید. پس از اتمام جنگ این کارخانه با به کارگیری امکانات خود توانست به مرز تولید ۰۰۰/۰۰۰ /۲ تن یعنی بیش از ظرفیت نصب شده تجهیزات خود برسد. در ادامه به دنبال مطالعات انجام شده، اجرای بازسازی جامع و همه جانبه در دستور کار کارخانه قرار گرفت و با تکیه به توانمندی های موجود در نیروهای متخصص سعی شد ضمن استفاده از ظرفیت بازسازی با کمترین هزینه و اتلاف وقت اقدام به افزایش ظرفیت تولید واحدها نموده، تنوع محصولات را اضافه کرده و همچنین کیفیت آنها را بهبود بخشید. شرکت سهامی ذوب‌آهن اصفهان ایفای نقش کلیدی در پیشرفت اقتصادی و اجتماعی کشور با کمک به توسعه زیرساخت‌های صنعتی و عمرانی را ماموریت خود می‌داند.