قدمت ۱۷۰ ساله بزرگترین رویداد جهانی که هر پنج سال در یک کشور برگزیده بر گزار میشود حتی بیش از مراسم المپیک و جامجهانی فوتبال است و اهمیت آن نیز در عرصه علم و فرهنگ و نواوری کمتر از آنها نیست.
*** اکسپوی ژاپن، بدون حضور ایران
به گزارش صنایع، محمود اسعدی در یادداشتی، نوشت:
اهمیت نمایشگاه اکسپو به گونهای است که ایران در اوج جنگ و مشکلات اقتصادی در سال ۱۳۶۳ در همین کشور ژاپن با همکاری تنی چند از فیلسوفان هنرمندان، کارآفرینان و استادان رشتههای مختلف شرکت میکند.
اکنون چگونه است که پس از چند سال برپایی ستاد برگزاری نمایشگاه در وزارت صمت و دهها سفر و آماده سازی طرحها و برنامههای مختلف و صرف هزینههای بسیار با دلایل ریب انگیز مالی و عدم همکاری کشور میزبان؛ موجب محرومیت خود خواسته کشور از مواهب عظیم این رویداد میشوند؟
آیا زدودن و پاک کردن صورت مسیله راه حل منطقی است؟
حضور ۱۶۰ کشور جهان ومیلیونها ببینده و شش ماه متوالی در مهمترین نمایشگاه جهان؛ ویترین مناسبی برای معرفی مفاخر فرهنگی، کارآفرینان، هنرمندان، و اهالی صنعت و فناوری نیست؟
طراحی جامعه آینده برای زندگی بشر؛ شعار این دوره اکسپو در شهر اوزاکای ژاپن ۲۰۲۵ است آیا ما بعنوان مدعی فرهنگ و تمدن چند هزار ساله، مطاعی برای عرضه نداریم؟
اگر وزارت صمت نتوانسته یا نخواسته با برنامهریزی مناسب، هماهنگی با بخش خصوصی مثل اتاق بازرگانی، شرکتهای دانشبنیان ،دانشگاهها، انجمنای علمی، فرهنگی و صنعتی و نهادهای نخبگانی؛ از این فرصت استثنایی بهره برد، چرا کشور باید متضرر گردد؟
مطالبه عمومی اگر چون باشگاههای ورزشی و با انبوه جوانان پر انرژی و با آگاهی چهرههای شاخص علمی و فرهنگی صورت گیرد، بی کفایتی برخی مدیران که همواره با بهانههای واهی، برای کشور تصمیم سازی میکنند روشن میشود و این پرسش اساسی مطرح میشود: اگر چار سال مجال لازم برای برنامه ریزی و هماهنگی جهت حضور در یک نمایشگاه که وظیفه اصلی شماست کافی نیست پس چه ضرورتی به وجود سازمان عریض نمایشگاهها است؟
تصمیم شگفتانه دولت مبنی برعدم حضور در این صحنه جهانی با شعار اصلی تعامل و ارتباطات جهانی ناسازگار است و این تصمیم ضربه اساسی به فرهنگ، اقتصاد، تجارت و صنعت کشور است و اگر مجال تجدید نظر نیست حداقل زمینه حضور بخش خصوصی را فراهم کنید.
اکنون اعتماد و برون سپاری به نهادهای مستقل ضرورتی انکار ناپذیر است.
ساختار سازمانی نهادهای بر گزاری مراسم جهانی، باید دگرگون شود تا با تغییر مدیریتها دچار اخلال نگردد و این مستلزم ارتباط ساده و صمیمی دولت با نخبگان و شخصیتهای صاحب رای است.
خبرآنلاین
انتهای پیام///
