عضو جامعه صنعت کفش ایران از قاچاق ۴۵ میلیون دلاری کفش در سال ۱۴۰۲ خبر داد.
*** قاچاق کفش
به گزارش صنایع، علی لشگری درباره صنعت کفش ایران، اظهار کرد:
مجموعه صنعت کفش ایران، حدود ۱۲ هزار واحد تولیدی-صنعتی و صفی دارای شناسنامه و ۵۰ هزار واحد شبکه توزیع کیف و کفش در سراسر کشور داریم. تقریباً بالغ بر ۹۵ درصد تعداد واحدهای تولیدی ما، واحدهای تولیدی صنفی زیر ۵۰ نفر شاغل هستند؛ این بدان معناست که عمده تولید صنف ما، توسط واحدهای خُرد و کوچک صورت میگیرد و طبیعتاً حمایت و توجه بیشتر مسئولان را میطلبد.
در بخش تولید، بر اساس آمار میدانی (نه بر اساس آمار دقیق)، واحدهای صنفی- صنعتی ما تولید کردند، در سال گذشته حدود ۲۷۰ میلیون زوج انواع پاپوش (کفشهای عمومی تا کفشهای تخصصی / انواع گروههای پاپوش) تولید شد.
ما به لحاظ رتبه تولید در دنیا، در جایگاه ۱۲ دنیا ایستادهایم. اما اگر آمار واقعی واحدهای صنفی را اضافه کنیم، رتبه هشتم دنیا به لحاظ میزان تولید را داریم؛ به لحاظ مصرف نیز جزو ۲۰ کشور اول دنیا هستیم. به لحاظ صادرات نیز، متوسط صادرات (طی پنج- شش سال گذشته) متوسط سالیانه ۱۰۰ میلیون دلار صادرات انواع کفش داشتهایم. در سال ۹۰، هیجده هزار تن کفش به ارزش ۱۵۰ میلیون دلار صادر شده در حالی که در سال گذشته ۴۷ هزار تن کفش به ارزش ۹۷ میلیون دلار صادر شده است.
در بحث واردات نیز به دلیل اینکه از سال ۱۳۹۷، واردات انواع کفش ممنوع اعلام شد، طبیعتاً آمار واردات روند نزولی داشته است؛ اما طبق آخرین آماری که کشورهای خارجی اعلام کردهاند، سال گذشته، ۴۵ میلیون دلار کفش به صورت غیرقانونی وارد کشور شد.
وی در ادامه بیان کرد:
یکی از دلایل افت صادرات کاهش ارز ریال در برابر ارزهای خارجی بوده همچنین سیاستهای ارزی و پولی بانک مرکزی و نحوه تسعیر نرخ ارز نیز باعث شده انگیزهای برای صادرات کفش توسط تولید کنندگان وجود نداشته باشد.
از سویی دیگر تولید کنندگان مواد اولیه را با ارز ۶۰ هزار تومانی تهیه میکنند اما باید ارز حاصل از صادرات را در تالار دوم عرضه کنند که نرخی بسیار پایینتر از ۶۰ هزار تومان دارد و لذا همین مساله انگیزه صادرات را از تولیدکنندگان این بخش گرفته است.
بر این اساس پدیدهای به نام قاچاق صادرات شکل گرفته و صادرکنندگان ما کالاهای خود را به صورت ریالی عرضه میکنند.
به گزارش صنایع، عضو اتحادیه صنف کفاشان دستدوز تهران در پایان به موضوع گرانتر بودن قیمت کفشهای ایرانی نسبت به سایر تولیدات کشورها از جمله چین، تصریح کرد:
علت این موضوع عقب ماندن ما از تکنولوژیهای روز دنیا است؛ علاوه بر مشکلات ناشی از تحریمها، امکان انتقال پول هم وجود ندارد؛ بنابراین به راحتی نمیتوانیم از دستاوردهای روز دنیا استفاده کنیم، این در حالیست که در گذشته متخصصان ایتالیایی و خارجی وارد کشور میشدند و آموزشهای لازم ارائه و تجهیزات خریداری میشد اما اکنون ایتالیا این ارتباط را قطع کرده است و اینجا نمیآیند.
انتهای پیام///
