بدیهی است کشور ما شانس بزرگ در داشتن معادن سنگ آهن دارد. ۳ میلیارد تن ذخیره قطعی سنگ آهن در کشور وجود دارد که پیش‌بینی ما در مورد اکتشافات انجام شده است. به رقم حداقل ۵۰ درصد افزایش میرسیم گاز به میزان و قیمت مناسب داریم.
به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و خبری صنایع ایران، افتتاح طرح‌های آهن اسفنجی و اطلاع از آخرین اقدامات ایمیدرو در زنجیره فولاد، به گفت‌و‌گو با مهدی کرباسیان منجر شد.
ایمیدرو در سال ۹۲ با چه تصویری از فولادهای استانی مواجه بود و چه اقداماتی در این راستا انجام داد؟
در ابتدای دولت یازدهم با ۷ طرح متوقف فولادی روبرو بودیم و همچنین در بحث آهن اسفنجی، فولاد و تامین مالی چین هنوز اقدام عملیاتی بر روی آن‌ها صورت نگرفته بود.
زیر ساخت‌های این طرح‌ها به طور کلی با مشکلات عدیده‌‌ای روبرو بود. هشتمین طرحی که از طریق آگهی فروخته شد؛ متوقف و در دادگاه علیه ایمیدرو و وزارت صنعت که وظایف خود را خوب انجام ندادند، شکایت شد. ما تلاش کردیم ظرف یکی دو سال اول با توجه به اینکه ایمیدرو بیش از ۲۱ هزار میلیارد تومان از اموالش به اسم خصوصی سازی و رد دیون به نهادهایی تخصصی یا غیر تخصصی واگذار شده بود؛ را ساماندهی کنیم. خوشبختانه سیاستی را در پیش گرفتیم مانند گرفتن سرمایه گذاران یا مشارکت. که مشارکت‌ها از ۶۵ درصد تا ۸۵ درصد پروژه‌ها را شامل شد.
با این شرکا؛ شرکت‌های مشترک تشکیل دادیم. آهن اسفنجی را فعال کردیم، فاینانس چین را با شرکت ال سی سی فعال کردیم که خوشبختانه آهن اسفنجی تعدادی از واحدهای فولادی، به بهره‌برداری رسیده است. سپید دشت، میانه، شادگان، نی‌ریز افتتاح شد و سبزوار هم در آستانه افتتاح است. مشکلات هشتمین طرح را با سرمایه‌گذار برطرف کردیم و در حال حاضر شرکت‌ها به سمت فولاد سازی می‌روند. پیش‌بینی ما این است که از سال ۹۸ واحدهای فولادسازی هم یکی پس از دیگری به بهره‌برداری خواهد رسید و به ظرفیت فولاد کشور اضافه خواهد شد.
تکلیف زیر بناها در طرح‌های فولادی به‌ویژه در حوزه حمل و نقل به چه صورت است؟
زیرساخت‌ها در حوزه فولاد ۵۵ میلیون تن یکی از دغدغه‌های اصلی ما است. ما در حوزه گاز و برق مشکل نداریم.
در رابطه با مسئله حمل و نقل یکی از چالش‌های اصلی کشور در حوزه ریلی است که سرمایه‌گذاری سنگینی را نیاز دارد. متاسفانه ظرف ۱۰ الی ۱۵ سال گذشته سرمایه‌گذاری کافی در این بخش صورت نگرفته، مخصوصا در برخی پروژه‌ها جانمایی پروژه‌ها در جای مناسب نبوده به این معنا که در نقاطی باید “بار” به صورت طولانی حمل شود تا به مقصد برسد و در برخی مکان‌ها خود ناوگان ریلی ظرفیت ندارد.
لذا ما فکر می‌کنیم بخش ریلی یکی از نگرانی‌ها و چالش هدف تولید ۵۵ میلیون تن فولاد است. در این زمینه جلسات موثری با کارگروه‌های شرکت راه‌آهن و وزارت صنعت و معدن برگزار شد که امیدواریم مشکلات برطرف شود. ولی بپذیریم که نیاز اصلی سرمایه‌گذاری است و امیدواریم با عنایت دولت و مجلس این مسئله مهم برنامه‌ریزی شود.
باتوجه به اینکه بحران آب یکی از چالش‌های صنایع فولاد‌ساز به عنوان صنایع آب بر هستند، آیا با هدف کاهش مصرف آب به سمت استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته پیش خواهیم رفت؟ برنامه ایمیدرو در این زمینه چیست؟
حوزه آب یکی از چالش‌های اصلی است نه فقط در حوزه فولاد، در دیگر حوزه‌های معدن و صنایع معدنی موضوع آب مطرح است. در حوزه فولاد به دلیل اینکه متاسفانه بیشتر پروژه‌ها اکثرا در درون کشور است و بعضا جاهایی که از نظر آب دچار مشکل هستند، پیشنهاد این است که پروژه‌های جدید در کنار آب طراحی شود.
در رابطه با آب، پسآب شهرها یکی از راهکارهای اساسی است که خوشبختانه مد نظر طراح‌های فولادی است. مثلا شرکت بزرگی مثل فولاد مبارکه پسآب اطراف را استفاده می‌کند و شرکت های دیگر کم و بیش به این گونه عمل می‌کنند.
یکی از راهکارها این است که تکنولوژی‌های جدیدی را استفاده کنیم که کم آب بر باشد. این موضوع در پروژه‌های جدید قابل استفاده است و جزو مواردی است که سرمایه‌گذاران حتما مد نظر قرار می‌دهند. وزارت صنعت، معدن و تجارت هم روی این مسئله حساس است؛ اما برای پروژه‌هایی که از قبل داریم و آب بر هستند، طرح‌های جدیدی پیش‌بینی می‌شود. مثلا در مورد آهن اسفنجی پروژه‌های میدرکس جز پروژه‌هایی است که ظرف سال‌ها در ایران اقدام شده و این پروژه‌ها با تکنولوژی های جدید ۴۰ درصد صرفه‌جویی آب دارند.
با توجه به میزان ذخایر سنگ آهن و افزایش ظرفیت‌های فولاد در آینده، خطر کمبود سنگ آهن را چگونه ارزیابی می‌کنید؛ دولت باید چه اقداماتی در این راستا انجام دهد و سیاست‌گذاری برای توسعه متوازن زنجیره فولاد چگونه باید باشد؟
برای رسیدن به ۵۵ میلیون تن، بحث سنگ آهن، کنسانتره ، گندله، آهن اسفنجی و نهایتا بحث زیرساخت‌ها اعم از حمل و نقل، آب، برق، گاز و مسایل مرتبط با آن قرار شد طراحی شود.
خوشبختانه مشاور طرح این موارد را پیش‌بینی کرده است. در حال حاضر ۳۳ میلیون تن ظرفیت فولاد است که از ۲۲ میلیون تن به این عدد رسیدیم و در کنار آن گندله و تولید بیش از ۱۰۰ در صد و کنسانتره هم نزدیک به صد در صد افزایش پیدا کرده است. پیش‌بینی ما این است که در کنار این بحث چون زنجیره فولاد در حال تکمیل است؛ بایستی که هدف بین ۱۶ تا ۲۰ میلیون تن صادرات فولاد را در دستور کار جدی قرار دهیم. خوشبختانه در سال ۹۶ ما به حدود ۸ میلیون تن فولاد خواهیم رسید و این نشان دهنده این است که اگر بتوانیم روی این مسئله تمرکز و حمایت‌های لازم را داشته باشیم؛ انشاالله می‌توانیم به اهداف صادراتی هم دست یابیم.
حدود ۲ میلیارد تن ذخیره سنگ آهن
بدیهی است کشور ما شانس بزرگ در داشتن معادن سنگ آهن دارد. ۳ میلیارد تن ذخیره قطعی سنگ آهن در کشور وجود دارد که پیش‌بینی ما در مورد اکتشافات انجام شده است. به رقم حداقل ۵۰ درصد افزایش میرسیم گاز به میزان و قیمت مناسب داریم.
با توجه به سند ۱۴۰۴ پیش‌بینی ما این است که حداقل ۱۰ سال بعد هم با تولید ۵۵ میلیون تن مشکل سنگ آهن نداریم ولی پیش‌بینی ما این است که با اکتشافات جدیدی که انجام می‌شود؛ سنگ آهن به میزان کافی خواهیم داشت.
در اکتشافات اخیر در عمق یکی از حفاری‌هایی که در فلات مرکزی انجام شده حدود ۲ میلیارد تن ذخیره سنگ آهن عمیق رسیدیم پیش‌بینی می‌شود در جاهای دیگر هم این عملیات عمیق را انجام بدیم در معادن حتما ذخایر بیشتری خواهیم داشت ضمن اینکه با توجه به داشتن گاز و قرار گرفتن صنایع معدنی و فولادی در کنار آب خلیج فارس و دریای عمان مصلحت باشد یا از نظر اقتصادی به صرفه باشد که نهایتا سنگ آهن هم وارد کنیم و این خیلی ازنظر اقتصادی حرف غیر معقولی نیست.
ایمیدرو چه سیاستی برای بزرگ مقیاس شدن شرکت‌های فولادی پیش رو دارد، ضمانت اجرایی آن به چه صورت چیست؟
ادغام و رفتن به سمت شرکت‌های بزرگ مقیاس یکی از سیاست‌هایی است که اکنون در دنیا دنبال می‌شود نه فقط در حوزه فولاد و یا در حوزه صنایع معدنی بلکه در بقیه صنایع هم شده. شما اگر این روزها نگاه کنید می‌بینید که شرکت‌های چند ملیتی بزرگ معمولا در زنجیره‌ای قرار گرفتند و سهامدار هستند. حتی شرکت‌هایی همچون ریوتینتو، اچ پی، گلنکور و شرکت‌هایی از این دست در سطح دنیا شرکت‌های مختلف یا سهامدار اصلی هستند یا به هر صورت سهامدار هستند و در حوزه مالی خیلی بیشتر.
کاهش مصارف
چینی‌ها این رویه را طی دو سال گذشته شروع کردند و برای کاهش مصارف و برای رقابتی شدن به سمت ادغام شرکت‌های کوچک رفتند تا به ظرفیت‌های بالای تولید دست یابند. بدیهی است این موضوع جزو سیاست‌هایی است که باید برای تحقق آن کمک کنیم؛ چراکه اگر بخواهیم در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم شرکت های بزرگ مقیاس نیاز هست و اعتقاد داریم این کار باید انجام شود.
بایستی دولت سیاست های تشویقی پیش بینی کند و ماهم به عنوان ایمیدرو در نقشه راه این موضوع را پیش‌بینی کردیم. امیدواریم با حمایت دولت و مجلس بتوانیم به سمت شرکت‌های بزرگ مقیاس حرکت کنیم به نحوی که انحصار هم در کشور ایجاد نشود و همچنین منافع مصرف کننده و منافع سرمایه‌گذار هم تامین شود.
آینده شرکت‌های فولاد استانی را از نظر تامین مواد اولیه تولید و فروش رقابتی چطور می‌بینید؟
قطعا به دلیل این که پروژه‌ها؛ پروژه‌های کوچک و ۸۰۰ هزار تنی هستند؛ بایستی از نظر بازار و زنجیره فولاد حمایت شوند . خوشبختانه از نظر تامین مواد اولیه با توجه به اینکه توازن فولاد و زنجیره فولاد عملیاتی شده است، پیش‌بینی می‌کنیم برای تامین مواد اولیه مشکلی نخواهیم داشت چراکه بازار فروش آهن اسفنجی فعال و مشتری خودش را دارد.
آیا ستاد فولاد مجوزهای غیر اصولی یا غیر منطقی را باطل خواهد کرد؟
خوشبختانه پیگیری این موضوع جزو تاکیدات دکتر شریعتمداری است که در دستور ستاد زنجیره فولاد قرار گرفته است. از ۱۲۰ میلیون تن مجوزی که در ابتدای دولت یازدهم در دست مردم بود. طبق آخرین اطلاعات آنهایی که اقدامی نکرده بودند؛ تعدادی باطل و برخی تمدید شده است.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.